Taekwon-Do

Ontwikkeling van Taekwon-Do

Generaal Choi Hong Hi is op 9 november 1918 ten tijde van de Japanse bezetting geboren in Hwa Dae, Myong Chun district in het huidige Noord-Korea. Op 11 jarige leeftijd was Choi de leider va neen vrijheidsbeweging op zijn school. Daarom werd hij door de Japanners van school gestuurd. Hij moest daarom van zijn ouders kalligrafie (schoonschrijven) gaan studeren. Dit deed hij bij de beroemde Han Il-Dong, die tevens meester was in T’aekkyõn. Naast de kalligrafielessen kreeg hij les in T’aekkyõn.

In 1938  vertrok Choi naar Japan om te gaan studeren. hij maakte daar kennis met het Shotokan Karate-Do en behaalde in Japan zijn 2e dangraad. hij kreeg daar zelfs les bij grootmeester Gichin Funakoshi, de vader van het moderne Karate-Do.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg hij de kans om terug te gaan naar Korea, waar hij de nationale bevrijdingsbeweging oprichtte. Wederom kreeg hij problemen met de Japanners en moest de gevangenis in, waar hij tijdens zijn gevangenschap Karate-Do les gaf aan medegevangenen. Later werd hij ter dood veroordeeld. Drie dagen voor zijn executie capituleerde Japan.

Na de bevrijding werd Choi tweede luitenant in het jonge Koreaanse Republieke leger. hij ging zijn soldaten Karate-Do leren vanwege de mentale en fysieke training. in deze periode ontwikkelde Taekwon-Do zich. Choi wilde een eigen nationale krijgskunst ontwikkelen. Vanaf dat moment, samen met zijn medewerker Nam Tae Hi, ging hij een moderne vechtkunst ontwikkelen, gebaseerd op de principes van de moderne wetenschap en in het bijzonder Newton’s natuurkunde. Choi noemde zijn stijl Chang-Hun, vernoemd naar zijn schrijversverhaal. Vandaag de dag spreken we dus eigenlijk over Chang-Hun Taekwon-Do. Hij richtte zijn eigen militaire school op, de Oh Do Kwan (betekenis: Training op mijn manier). In deze periode waren er veel Kwans in opkomst (een Kwan betekent in het Koreaans ‘huis’):

  • Chung Do Kwan (1945) – Won Kook Lee
  • Yun Moo Kwan (1945) – Sup Chun Sang
  • Chang Moo Kwan (1946) – In Yoon Byung
  • Chi Do Kwan (1946) – Yon Kue Pyang
  • Ji Do Kwan (1953/1954) – Gae Byang Yun
  • Oh Do Kwan (1953/1954) – Nam Tae Hi & Choi Hong Hi
  • Song Moo Kwan (1953/1954) – Byung Chik Ro

Op 11 april 1955 kwam er een commissie bijeen om eenheid in al die verschillende Kwans te brengen. Op voorstel van Choi Hong Hi werd de naam Taekwon-Do aangenomen. Alle Kwans samen vormden vanaf dat moment Taekwon-Do en concentreerden zich op de stijl die werd ontwikkeld door Choi.

In 1961 werd de Koreaanse Taekwon-Do Associatie (KTA) opgericht. Choi Hong Hi werd de eerste president van de KTA. In het leger maakte hij ook snel carrière en werd uiteindelijk generaal. Hij verplichtte het leger om Taekwon-Do te leren.

Op 22 maart 1966 is de Internationale Taekwon-Do Federatie (ITF) opgericht met Choi Hong Hi als president. In deze periode was Choi niet alleen generaal, hij ontwikkelde Taekwon-Do door en was ambassadeur van Korea. Hij heeft vanaf dat moment, tot aan zijn dood, gereisd om Taekwon-Do over de gehele wereld te verspreiden.

oprichter_taekwondo

De grondlegger van Taekwon-Do; Generaal Choi Hong Hi (1918-2002)

Van Beersum, P., & Jansen, W. (2009). Taekwon-Do: De weg naar succes. Geschiedenis en organisatie van Taekwon-Do: Ontwikkeling van Taekwon-Do (pp. 25-26). Rijswijk, Nederland: Elmar BV

 

Taekwon-Do, een manier van leven

Taekwon-Do is een Koreaanse vechtkunst zonder gebruik van wapens. Het woord Taekwon-Do  is in drie delen te splitsen, die ieder hun eigen betekenis hebben.

taekwondo_betekenis

 

Tae: betekent letterlijk ‘voet’ en staat voor alle beentechnieken, zowel aanvallend als verdedigend, maar ook voor staan, lopen, springen en breken.

Kwon: betekent letterlijk ‘vuist’ en staat voor alle hand- en armtechnieken, zowel aanvallend als verdedigend, inclusief het vastgrijpen en werpen.

Do: betekent letterlijk ‘weg, methode’ of ‘kunst’, is verder moeilijk te omschrijven omdat het ook een bepaalde geestelijke houding aangeeft die diep geworteld is in het traditionele Oost-Azië.

 

Taekwon-Do is een Koreaanse manier van ongewapend vechten en geestelijke training. Hierbij gebruikt men de armen en benen voor blokkeringen, ontwijkingen, slagen, stoten, steken en trappen met als doel een snelle uitschakeling van de tegenstander(s). De Taekwon-Do technieken zijn gebaseerd op moderne natuurkundige wetenschappen. Door intensieve mentale en lichamelijke training kan een persoon met zijn lichaam grote krachten ontwikkelen. Het is daarom dat een Taekwon-Doïn met één slag meerdere stenen weet te breken of met één enkele techniek een tegenstander weet uit te schakelen.

Taekwon-Do is meer dan een vechtmethode. Dit komt door de persoonlijke filosofie van de grondlegger en de Do, die zeer sterk terugkomt in het traditionele Taekwon-Do. Het woord Do is lastig uit te leggen, zeker voor de westerse geest. De Do is meer dan alleen maar een methode. Do is een traditionele Oost Aziatische wijze van leven.

De Do is het bestaan met een goede levens- en geestelijke houding. het is dus erg belangrijk hoe men de weg bewandelt. Taekwon-Do beoefening zorgt voor de ontwikkeling van het lichaam, de ziel en de geest in harmonie met de natuur. Taekwon-Do is in die zin ook een manier van leven.

Aan de oppervlakte lijkt Taekwon-Do een technische sport, maar daarachter ligt een levensstijl gebaseerd op ethiek en moraal.

Van Beersum, P., & Jansen, W. (2009). Taekwon-Do: De weg naar succes. Taekwon-Do, een manier van leven: Taekwon-Do nader beschouwd (pp. 31-32). Rijswijk, Nederland: Elmar BV

 

Pedagogische waarde van Taekwon-Do

De meningen over de invloed van vechtsporten op het gedrag zijn verdeeld. De media heeft hier grote invloed op, denk aan krantenberichten of aan actiefilms. er zijn veel wetenschappelijke onderzoeken geweest naar de relatie tussen agressie, weerbaarheid en vechtsporten. Het is geen verrassing als blijkt dat traditionele vormen van vechtkunst positieve psychologische veranderingen opleveren. deze positieve veranderingen in het gedrag zijn in mindere mate aanwezig bij moderne (competitiegerichte) vechtsporten (zoals kickboksen, thaiboksen, of MMA).

Er is dan ook een groot verschil tussen vechtsport en vechtkunst. Het ITF Taekwon-Do is zonder twijfel te scharen onder vechtkunst.

De manier waarop het traditionele ITF Taekwon-Do beoefend wordt, zorgt voor een positief zelfbeeld, het toenemen van zelfvertrouwen en het verminderen van ongecontroleerde agressie. naast deze effecten zijn er ook positieve fysieke effecten door het trainen van Taekwon-Do. Te denken valt aan een toename van: snelheid, coördinatie, balans, evenwicht, lenigheid, uithoudingsvermogen, kracht en reactievermogen. Kortom: Taekwon-Do werkt zowel aan de lichamelijke als aan de geestelijke gezondheid.

Positieve psychosociale effecten van traditioneel Taekwon-Do zijn:

  • doorzettingsvermogen
  • loyaliteit
  • oprechtheid
  • zelfcontrole
  • angstvermindering
  • zelfvertrouwen
  • agressie-afname
  • positief zelfbeeld
  • zelfstandigheid

Door de traditionele trainingsmethodes en kenmerkende etiquette ontwikkelt men deze positieve karaktereigenschappen. hier ligt de basis voor de pedagogische waarde van het Taekwon-Do.

Bij onze trainingsmethodes ligt het accent van de training op fundamentele basisoefeningen en de tuls. Er is dus geen specifieke nadruk op competitiedeelname. Er is juist aandacht voor meditatie en de filosofie van het Taekwon-Do. Het einddoel van Taekwon-Do is het positief beïnvloeden van het karakter.

Taekwon-Do kan beoefend worden door zowel vrouwen als mannen van elke leeftijd.
Omdat Taekwon-Do op verscheidene wijzen beoefend kan worden, kan men naar persoonlijke capaciteiten en keuzen trainen. Vanwege het karaktervormende aspect van Taekwon-Do is Taekwon-Do uitermate geschikt voor kinderen. Voor de oudere mens is Taekwon-Do een training voor lichaam en geest, waarbij men een lang en gezond leven nastreeft.

Van Beersum, P., & Jansen, W. (2009). Taekwon-Do: De weg naar succes. Taekwon-Do, een manier van leven: De pedagogische waarde van Taekwon-Do (p. 34). Rijswijk, Nederland: Elmar BV